អត្ថបទ៖ ចលនានិស្សិត (SMD)
ចលនានិស្សិត ដែលមានមូលដ្ឋាននៅសហរដ្ឋអាមេរិក នៅថ្ងៃទី០៦ ខែកញ្ញា ឆ្នាំ២០២០ បានចេញសេចក្តីថ្លែងការណ៍ភ្លាមៗ ស្របពេលអាជ្ញាធរក្រុងភ្នំេពេញ ចាប់ឃាត់ព្រះកាយភិក្ខុ កើត សារ៉ាយ និងលោក មាន ព្រហ្មមុនី ជាមេដឹកនាំក្រុមពលរដ្ឋសកម្មដើម្បីយុត្តិធម៌។ លោក ទូច វិបុល ប្រធានប្រតិបត្តិនៃចលនានិស្សិត បានចុះហត្ថលេខាលើសេចក្តីថ្លែងការណ៍នេះ ទាមទារឲ្យអាជ្ញាធររដ្ឋាភិបាល និងតុលាការកម្ពុជា ដោះលែងសកម្មជនទាំងអស់ ដោយគ្មានលក្ខខណ្ឌ រួមមានភិក្ខុ កើត សារ៉ាយ, លោក មាន ព្រហ្មមុនី, លោក ថុន រដ្ឋា, កញ្ញា ឡុង គន្ធា, កញ្ញា ភួន កែវរស្មី, លោក រ៉ុង ឈុន, យុវតី ឈឿន ដារ៉ាវី, លោក ហ៊ុន វណ្ណៈ, យុវតី ស កន្និកា, លោក សួង សុភ័ណ្ឌ និងអ្នកឯទៀត។ សូមទាញយកសេចក្តីថ្លែងការណ៍ (Download) ឬអានខ្លឹមសារទាំងស្រុងខាងក្រោម។
សេចក្តីថ្លែងការណ៍
ថ្កោលទោសរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា ករណីចាប់ឃាត់ខ្លួនសកម្មជនពលរដ្ឋសកម្មដើម្បីយុត្តិធម៌
ចលនានិស្សិតដើម្បីលទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យ សូមថ្កោលទោសអាជ្ញាធររដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា ដែលបានចាប់ឃាត់ខ្លួនព្រះភិក្ខុ កើត សារ៉ាយ និងលោក មាន ព្រហ្មមុនី ជាអ្នកដឹកនាំពលរដ្ឋសកម្មដើម្បីយុត្តិធម៌ នៅទីស្នាក់ការសមាគមសម័ន្ធនិស្សិតបញ្ញវន្តខ្មែរ ក្នុងរាជធានីភ្នំពេញ នៅថ្ងៃទី០៦ ខែកញ្ញា ឆ្នាំ២០២០ នៅម៉ោង០១:៣០នាទីរសៀល។
កម្លាំងឯកសណ្ឋានសុីវិល ដែលមិនបង្ហាញអត្តសញ្ញាណជាសមត្ថកិច្ចប្រមាណ ២០នាក់ រួមមានព្រះសង្ឃផងដែរ បានសម្រុកចូលស្នាក់ការរបស់សមាគម និងចាប់ទាញទាំងបង្ខំ នាំយកព្រះកាយភិក្ខុ កើត សារ៉ាយ និងលោក មាន ព្រហ្មមុនី ទ្បើងទ្បានទៅទិសផ្សេងគ្នា ដោយពុំបានបង្ហាញនូវដីកាចាប់ខ្លួនដល់សាមុីខ្លួន ។ ការចាប់ខ្លួននេះ កើតឡើងបន្ទាប់ពីអ្នកដឹកនាំទាំងពីររូប បានប្រកាសជំហរមិនងាករេ ក្នុងការរៀបចំបាតុកម្មដោយសន្តិវិធី នៅទីលានប្រជាធិបតេយ្យ តាមគម្រោងដែលនឹងចាប់ផ្ដើមនៅថ្ងៃទី០៧ ខែកញ្ញា ស្របតាមខ្លឹមសាររដ្ឋធម្មនុញ្ញ ច្បាប់ស្ដីពីការធ្វើបាតុកម្មដោយសន្តិវិធី និងសេចក្ដីប្រកាសជាសកលស្ដីពីសិទ្ធិមនុស្ស និងកតិកាសញ្ញាអន្តរជាតិស្តីពីសិទ្ធិពលរដ្ឋ និងនយោបាយ។
វិធានការស្រដៀងគ្នានេះរបស់អាជ្ញាធររដ្ឋាភិបាល បានអនុវត្តយ៉ាងកំរោលលើសកម្មជនបរិស្ថាន ៣រូប រួមមាន លោក ថុន រដ្ឋា កញ្ញា ភួន កែវរស្មី និងកញ្ញា ឡុង គន្ធា កាលពីថ្ងៃទី០៣ ខែកញ្ញា ឆ្នាំ២០២០ ដោយចាប់ឲ្យប្រឈមនឹងវិធានការតុលាការអយុត្តិធម៌ និងពន្ធនាគារ ខណៈពួកគាត់ធ្វើយុទ្ធនាការទាមទាររដ្ឋាភិបាល ឲ្យបញ្ឈប់ការលុបបឹងតាមោក នៅជាយក្រុងភ្នំពេញ។ ជាពិសេស កាលពីថ្ងៃសុក្រ ទី៤ ខែកញ្ញា ការចាប់បោះគ្រវែងបែបប្រមាថដូចសត្វ លើស្ត្រីឈ្មោះ សេង ចាន់ថន ដោយកងកម្លាំងសន្តិសុខខណ្ឌ៧មករា រាជធានីភ្នំពេញ ឲ្យស្ត្រីរងគ្រោះដួលដេកផ្ងារ ផ្នែកក្បាលខាងក្រោយ បោកផ្ទប់ខ្លាំងលើផ្លូវកៅស៊ូរឹងដូចថ្ម គឺជាអំពើប៉ុនប៉ងឃាតកម្មជាក់ស្ដែង លើអ្នកតស៊ូមតិអហិង្សា ដើម្បីសេរីភាព និងយុត្តិធម៌។
ចលនានិស្សិតដើម្បីលទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យ ចាត់ទុកថា ចរន្ដនៃទង្វើប្រើកម្លាំងយ៉ាងបំពានរបស់សមត្ថកិច្ច គឺជាចេតនាបែបផែនការយុទ្ធសាស្ត្រនយោបាយអសុចរិត ក្នុងការបន្ដសង្កត់សង្កិនជ្រុលហួសហេតុ លើសិទ្ធិសេរីភាពស្របច្បាប់ នៃប្រជាពលរដ្ឋម្ចាស់នគរ ដែលមានកាតព្វកិច្ចពេញលេញក្នុងការសម្រេចលើជោគវាសនាជាតិ។
– មាត្រា៣៥ កថាខណ្ឌទី១ នៃរដ្ឋធម្មនុញ្ញកម្ពុជា ចែងថា «ប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរទាំងពីរភេទ មានសិទ្ធិចូលរួមយ៉ាងសកម្ម ក្នុងជីវភាពនយោបាយ សេដ្ឋកិច្ច សង្គមកិច្ច និងវប្បធម៌របស់ប្រទេសជាតិ។ សេចក្តីស្នើទាំងទ្បាយរបស់ ប្រជាពលរដ្ឋ ត្រូវបានទទួលការពិនិត្យ និងដោះស្រាយយ៉ាងហ្មត់ចត់ពីអង្គការរដ្ឋ»។
– មាត្រា៤១ កថាខណ្ឌទី១ នៃរដ្ឋធម្មនុញ្ញកម្ពុជា ចែងថា «ប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរ មានសេរីភាពខាងការបញ្ចេញមតិរបស់ខ្លួន សេរីភាពខាងសារព័ត៌មាន សេរីភាពខាងការបោះពុម្ពផ្សាយ សេរីភាពខាងការប្រជុំ»។
– សេចក្ដីប្រកាសជាសកល ស្ដីពីសិទ្ធិមនុស្ស និងកតិកាសញ្ញាអន្តរជាតិ ស្តីពីសិទ្ធិពលរដ្ឋ និងនយោបាយ មាត្រា១៩ ចែងថា «មនុស្សគ្រប់រូប មានសិទ្ធិសេរីភាព ក្នុងការបញ្ចេញមតិ និងការសម្តែងមតិ ។ សិទ្ធិនេះ រាប់បញ្ចូលទាំងសេរីភាព ក្នុងការបញ្ចេញមតិ ដោយគា្មនការជ្រៀតជ្រែក និងសេរីភាពក្នុងការស្វែងរកការទទួល និងការផ្សព្វផ្សាយព័តមាន និងគំនិតនានា ដោយគា្មនព្រំដែន ទោះតាមរយៈមធ្យោបាយសម្តែងមតិណាមួយក៏ដោយ»។
ចលនានិស្សិតដើម្បីលទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យ ទាមទារដាច់ខាតឲ្យរដ្ឋាភិបាល និងតុលាការកម្ពុជា ដោះលែង សកម្មជនទាំងអស់ដូចរៀបរាប់ខាងលើ ដោយគ្មានលក្ខខណ្ឌ រួមទាំងលោក រ៉ុង ឈុន យុវតី ឈឿន ដារ៉ាវី លោក ហ៊ុន វណ្ណៈ យុវតី ស កន្និកា លោក សួង សុភ័ណ្ឌ និងអ្នកឯទៀត ដើម្បីឲ្យពួកគាត់អាចអនុវត្តសិទ្ធិស្របច្បាប់ របស់ពួកគាត់ ដែលហ៊ានលះបង់សេចក្ដីសុខផ្ទាល់ខ្លួន ជាពលរដ្ឋល្អថ្លៃថ្នូរ ក្នុងបុព្វហេតុបម្រើប្រយោជន៍សង្គមជាតិ ។
ចលនានិស្សិតដើម្បីលទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យ ស្នើរដ្ឋសភាកម្ពុជា ធ្វើវិសោធនកម្មលុបចោល «បទញុះញង់ឲ្យ ប្រព្រឹត្តបទល្មើស» ត្រង់ជំពូកទី៣ ផ្នែកទី៣ នៃក្រមព្រហ្មទណ្ឌ លើករណីនៃសេរីភាពបញ្ចេញមតិ និងការសម្ដែងមតិជាសាធារណៈ និងសេរីភាពនៃការស្រាវជ្រាវនិងផ្សព្វផ្សាយព័ត៌មាន និងគំនិតយោបល់ ទោះតាមមធ្យោបាយណាក៏ដោយ ដើម្បីបើកឱកាសឲ្យកាន់តែទូលាយ ដល់ប្រជាពលរដ្ឋទូទៅ អាចចូលរួមចំណែកកែលម្អសង្គម។ បើរដ្ឋាភិបាល និងរដ្ឋសភា នៅតែខំបង្រួញលំហសិទ្ធិសេរីភាពរបស់ប្រជាពលរដ្ឋ នោះអង្គការរដ្ឋ នឹងក្លាយទៅជាឧបករណ៍អំណាចរបស់ក្រុមបុគ្គលប៉ុណ្ណោះ។